woensdag 10 april 2013
maandag 8 april 2013
Carp Vitamins trailertje
Inmiddels zijn er weer een aantal maanden verstreken na ons eerste filmpje en dus de hoogste tijd voor weer wat nieuws.
Bernard van Kapel, Rens Oostenbrugge, Hans van Vrouwerf en ik zelf natuurlijk maken vanaf nu filmpjes onder de naam: Carp Vitamins.
Deze blog zal uit eindelijk verdwijnen en plaats maken voor de Carp Vitamins blog.
Op deze Carp Vitamins blog zullen door de leden van Carp Vitamins berichten worden geplaats en natuurlijk ook filmpjes :)
Voor nu alvast een kort trailertje:
http://www.youtube.com/watch?v=XcLwYEfGSDY&feature=youtu.be
Laurens.
Bernard van Kapel, Rens Oostenbrugge, Hans van Vrouwerf en ik zelf natuurlijk maken vanaf nu filmpjes onder de naam: Carp Vitamins.
Deze blog zal uit eindelijk verdwijnen en plaats maken voor de Carp Vitamins blog.
Op deze Carp Vitamins blog zullen door de leden van Carp Vitamins berichten worden geplaats en natuurlijk ook filmpjes :)
Voor nu alvast een kort trailertje:
http://www.youtube.com/watch?v=XcLwYEfGSDY&feature=youtu.be
Laurens.
vrijdag 21 december 2012
Carp Vitamins movie Augustus 2012
Hierbij ons eerste filmpje gemaakt met Bernard van Kapel:
http://www.youtube.com/watch?v=di_pANm-bKs
http://www.youtube.com/watch?v=di_pANm-bKs
zondag 16 december 2012
Carp vitamins trailer augustus
Sinds een aantal maanden zijn Bernard van Kapel en ik in het bezit van een videocamera.
We hebben sinds de aanschaf een hoop gefilmpt en we gaan uiteraard niet meer op pad zonder deze hebbedingetjes.
Het eerste filmpje is bijna klaar, hierbij alvast een korte trailer:
http://www.youtube.com/watch?v=PnlarkcCHuM
Gr Laurens.
We hebben sinds de aanschaf een hoop gefilmpt en we gaan uiteraard niet meer op pad zonder deze hebbedingetjes.
Het eerste filmpje is bijna klaar, hierbij alvast een korte trailer:
Gr Laurens.
dinsdag 28 augustus 2012
Lac du Irritant deel 5
Dit keer ben ik lekker vroeg aan het water. Eigenlijk onnodig want vanavond is de wedstrijd Nederland-Duitsland. Veel volk hoef ik dus niet te verwachten.
Ergens heb ik wel zin om te gaan kijken, maar de drang om te vissen is te groot, en de vis zit op het voer dus daar moet actie op ondernomen worden.
Hans komt om ongeveer 8 uur even een bakkie drinken dus de komende 3 uur zit ik nog alleen.
Ik vaar de hengels uit en maak snel een pot bruine bonen warm. Een flinke lading Worcestersaus er over en happen maar.
Ja, het lijkt en vreemde combi maar als snelle hap langs de waterkant is het best binnen te houden.
Na slechts twee happen knalt de pieper af. Enigszins verbaasd spring ik op en de boontjes vliegen om me oren.
De vis ligt niet veel later in het net en ik bel Hans of hij wat eerder kan komen om direct foto's te maken. De vis doe ik even in de zak en pas dan zie ik dat het een vis is die ik volgens mij in het najaar ook al heb gevangen.
* Een voor mij onbekend exemplaar.
Ik vaar weer uit en werk de overgebleven koude bonen naar binnen.
Direct knalt de zelfde hengel weer af. Het is wederom een bekende vis van vorig jaar, hoe is het mogelijk, nu al dubbelen.
Niet veel later komt Hans aan gelopen en ook hij is verbaasd dat er al twee vissen in het net liggen.
Snel pak ik de eerste vis en terwijl ik hem vasthoud loopt er weer een hengel af, bizar.
Hans ontfermt zich over de foto vis en ik vang het volgende slachtoffer. Ditmaal is het een onbekend exemplaar, gelukkig.
* Foto van vorig jaar met dezelfde vis.
Helemaal blij ga ik me slaapzak in om op de radio nog even de laatste minuten van de voetbal wedstrijd te luisteren. Dit doe ik normaal nooit aangezien voetbal niet echt aan mij besteed is, ik heb er gewoonweg geen tijd voor.
Net als ik denk dat het niets meer gaat worden met de wedstrijd gaat de pieper, gelukkig!
Ik sta echter een aantal minuten later met een kromme hengel en de vis vast in het riet. We hebben het hier over een rietkraag waarvan het einde ongeveer 10 meter uit de kant ligt, daartussen is het bagger en rotte troep, niet echt fijn om door heen te lopen.
We vissen ook nog eens een doordeweekse sessie en andere kleren heb ik niet bij me, ja, alleen een setje voor me werk dan.
Het is al vrijwel helemaal donker en ik heb geen idee wat er aan de andere kant van de hengel hangt...het riet klapt nog wel heen en weer dus hij zit er nog aan.
Met mijn thermo laarzen (Ja, het is zomer maar ze zitten gewoon lekker) loop ik het water in richting de vis. De eerste golf water waarmee mijn laarzen zich vullen zijn het ergste. Het is echt een ranzig geheel en een flink eind lopen door zachte drek en troep. Dit is echt zo'n rotte hoek in het water waar nooit geen mens doorheen loopt. Ik weet dat het taluut ineens eindigt en dan naar 6 meter knalt, oppassen dus.
Stap voor stap kom ik dichterbij en de vis zit er nog steeds aan......dit word spannend. Ik sta tot me middel in het water/drek en dat gekleed in dus me thermo laarzen, een broek en een lekkere dikke groene vistrui. Als ik de vis teminste maar binnenhaal is het niet voor niets denk ik in mezelf....
Het wordt steeds lastiger want de vis zit nu een meter bij me vandaan, me hengel is 3,60 en de lijn met vis zit vast in het riet.....
Ik pak me top en laat de hengel onder water zakken, dit doe ik liever niet want je molens knappen daar niet echt van op.
Terwijl ik word omringt met vieze, rotte eieren gasbellen vanuit de bodem verwijder ik stengel voor stengel. Die krengen zijn vlijmscherp en zitten ramvast in de bodem.
De vis is nog steeds vlakbij me en ik sta nog zeker 5 minuten te emmer(ik)en om hem te bevrijden.
Als ik bij de laatste rietpol ben lift ik ineens het lood met de haak omhoog.....zonder vis dus.....
Woorden schieten tekort en ik sta er ondanks de al goede vangst van vanavond verslagen bij.
Nu is het zaak om eens te bedenken wat ik eens zal gaan aantrekken aangezien ik hier nog slaap vannacht en morgen om half 7 naar me werk vertrek...
In de auto vind ik nog het een en ander en de rest van de nacht volgt er geen beet meer....het fijne is er vanaf denk ik.
* Deze werd gelukkig niet verspeeld in het riet. (Foto van vorig jaar, zelfde vis)
De volgende ochtend word ik toch nog verrast door een run. Het is de ''Kniek". Een vis die Hans vorig jaar ook al heeft gevangen. Ik begin nu toch wel te twijfelen aan het bestand, we zijn nu al vissen aan het dubbelen. Goed, het kan ook toeval zijn dus ik ga zeker nog door hier.
Terwijl we ''kniek"" op de foto zetten voel ik een branderige plek op me voorhoofd.
Deze plek zal er de komende anderhalve week nog zitten dus zal op meer fotows te zien zijn :)
Ik vermoed dat het van een eikenprocessierups is aangezien we hier onder een aantal flinke eikenbomen zitten.
* De ''Kniek'' en me werk spijkerbroek omdat de andere zeiknat is.
Dit was een mooie nacht, de vis is flink los op het voer en alle geïnvesteerde tijd begint zijn vruchten af te werpen.
Over enkele dagen zal ik weer een sessie doen en tot die tijd: Niet aan die processie plek krabben :)
Ergens heb ik wel zin om te gaan kijken, maar de drang om te vissen is te groot, en de vis zit op het voer dus daar moet actie op ondernomen worden.
Hans komt om ongeveer 8 uur even een bakkie drinken dus de komende 3 uur zit ik nog alleen.
Ik vaar de hengels uit en maak snel een pot bruine bonen warm. Een flinke lading Worcestersaus er over en happen maar.
Ja, het lijkt en vreemde combi maar als snelle hap langs de waterkant is het best binnen te houden.
Na slechts twee happen knalt de pieper af. Enigszins verbaasd spring ik op en de boontjes vliegen om me oren.
De vis ligt niet veel later in het net en ik bel Hans of hij wat eerder kan komen om direct foto's te maken. De vis doe ik even in de zak en pas dan zie ik dat het een vis is die ik volgens mij in het najaar ook al heb gevangen.
Ik vaar weer uit en werk de overgebleven koude bonen naar binnen.
Direct knalt de zelfde hengel weer af. Het is wederom een bekende vis van vorig jaar, hoe is het mogelijk, nu al dubbelen.
Niet veel later komt Hans aan gelopen en ook hij is verbaasd dat er al twee vissen in het net liggen.
Snel pak ik de eerste vis en terwijl ik hem vasthoud loopt er weer een hengel af, bizar.
Hans ontfermt zich over de foto vis en ik vang het volgende slachtoffer. Ditmaal is het een onbekend exemplaar, gelukkig.
Helemaal blij ga ik me slaapzak in om op de radio nog even de laatste minuten van de voetbal wedstrijd te luisteren. Dit doe ik normaal nooit aangezien voetbal niet echt aan mij besteed is, ik heb er gewoonweg geen tijd voor.
Net als ik denk dat het niets meer gaat worden met de wedstrijd gaat de pieper, gelukkig!
Ik sta echter een aantal minuten later met een kromme hengel en de vis vast in het riet. We hebben het hier over een rietkraag waarvan het einde ongeveer 10 meter uit de kant ligt, daartussen is het bagger en rotte troep, niet echt fijn om door heen te lopen.
We vissen ook nog eens een doordeweekse sessie en andere kleren heb ik niet bij me, ja, alleen een setje voor me werk dan.
Het is al vrijwel helemaal donker en ik heb geen idee wat er aan de andere kant van de hengel hangt...het riet klapt nog wel heen en weer dus hij zit er nog aan.
Met mijn thermo laarzen (Ja, het is zomer maar ze zitten gewoon lekker) loop ik het water in richting de vis. De eerste golf water waarmee mijn laarzen zich vullen zijn het ergste. Het is echt een ranzig geheel en een flink eind lopen door zachte drek en troep. Dit is echt zo'n rotte hoek in het water waar nooit geen mens doorheen loopt. Ik weet dat het taluut ineens eindigt en dan naar 6 meter knalt, oppassen dus.
Stap voor stap kom ik dichterbij en de vis zit er nog steeds aan......dit word spannend. Ik sta tot me middel in het water/drek en dat gekleed in dus me thermo laarzen, een broek en een lekkere dikke groene vistrui. Als ik de vis teminste maar binnenhaal is het niet voor niets denk ik in mezelf....
Het wordt steeds lastiger want de vis zit nu een meter bij me vandaan, me hengel is 3,60 en de lijn met vis zit vast in het riet.....
Ik pak me top en laat de hengel onder water zakken, dit doe ik liever niet want je molens knappen daar niet echt van op.
Terwijl ik word omringt met vieze, rotte eieren gasbellen vanuit de bodem verwijder ik stengel voor stengel. Die krengen zijn vlijmscherp en zitten ramvast in de bodem.
De vis is nog steeds vlakbij me en ik sta nog zeker 5 minuten te emmer(ik)en om hem te bevrijden.
Als ik bij de laatste rietpol ben lift ik ineens het lood met de haak omhoog.....zonder vis dus.....
Woorden schieten tekort en ik sta er ondanks de al goede vangst van vanavond verslagen bij.
Nu is het zaak om eens te bedenken wat ik eens zal gaan aantrekken aangezien ik hier nog slaap vannacht en morgen om half 7 naar me werk vertrek...
In de auto vind ik nog het een en ander en de rest van de nacht volgt er geen beet meer....het fijne is er vanaf denk ik.
De volgende ochtend word ik toch nog verrast door een run. Het is de ''Kniek". Een vis die Hans vorig jaar ook al heeft gevangen. Ik begin nu toch wel te twijfelen aan het bestand, we zijn nu al vissen aan het dubbelen. Goed, het kan ook toeval zijn dus ik ga zeker nog door hier.
Terwijl we ''kniek"" op de foto zetten voel ik een branderige plek op me voorhoofd.
Deze plek zal er de komende anderhalve week nog zitten dus zal op meer fotows te zien zijn :)
Ik vermoed dat het van een eikenprocessierups is aangezien we hier onder een aantal flinke eikenbomen zitten.
Dit was een mooie nacht, de vis is flink los op het voer en alle geïnvesteerde tijd begint zijn vruchten af te werpen.
Over enkele dagen zal ik weer een sessie doen en tot die tijd: Niet aan die processie plek krabben :)
dinsdag 7 augustus 2012
Open systemos, gigantos Squirt 1/2
(Ooit kreeg ik een potje pop-ups in mijn handen waar ''Squirt" opstond
in plaats van "squid" en daar werden uiteraard vele grappen over
gemaakt.)
Samen met Hans hebben we aardig wat bevliegingen gehad in de afgelopen jaren, en dan doel ik op keiharde watersystemen waar je soms zeer lang achter de feiten kunt aanlopen. Maar omdat er weinig word gevist kan je lekker je gang gaan en dat trok ons wel.
Op en van de grootste rivieren van Nederland hebben we zeer lang zitten blanken en dat was een ware uitputtingsslag.
De stek was ruim 600 meter lopen, en alles moest in een keer mee op je rug omdat het pad onbegaanbaar was voor een kar. En als het pad gaar en slecht is met kuilen en dik losliggend zand dan is 600 meter met een kg of 30 spullen bij je ineens heel erg ver.
Op de stek aangekomen storten we als drilpuddingkies in mekaar en moesten we 10 minuten bijkomen.
De stek zelf was ook behoorlijk rauw. Tot aan het water lag het helemaal vol met grote rotsblokken en scherpe stenen, dus als je beet kreeg werd het gelijk 2keer zo spannend. En je voet breken voor een brasem is aan mij niet besteed, want brasems waren de enigste vissen die op de kant kwamen.
Na een flink aantal weken kwam er gelukkig een Frankrijk sessie aan, even iets anders.
In Frankrijk werd het al gauw duidelijk dat we er eigenlijk allebei geen zin meer in hadden, de vraag was alleen wie het eerste zou zeggen dat hij de handdoek in de ring zou gooien op dit water.....
Of het kwam dat Hans een 3 weken oude sok onder mijn neus hield of dat ik werd bedwelmd toen in een flesje Autan muggenspray inhaleerde.......er werd een nieuwe missie bedacht.
* Verkassen, we gaan het doen.
In Frankrijk werd er een nieuw water besproken, een water wat we al langer in gedachten hadden.
Ook dit is weer een zeer lang open water systeem.
Eenmaal terug in Nederland gaan we gelijk een test sessie doen om het eerste gevoel met het water te krijgen. Na deze nacht zullen we opsplitsen en ieder zijn eigen stekken gaan zoeken en bevissen.
* Dit lijkt een goed begin....
Midden in de (eerste) nacht word ik wakker van een keiharde fluiter, het begin heb ik zelfs gemist. Niet veel later ligt er een spiegel op de mat.
De volgende dag gaan we gelijk samen op pad om eens wat stekken te gaan bekijken. We vinden in totaal 6 stekken waar we voorlopig kunnen ''hit en runnen''.
De 2 buitenste stekken liggen ongeveer 15km uit mekaar, de rest daar verspreid tussenin.
We gaan de komende weken samen voeren zodat dit flink wat brandstof bespaart. De totale 'voersessie' bedaagd 60km, en dat 3 keer per week dus reken maar uit je winst. We kiezen voor hetzelfde voer omdat de vis makkelijk van stek naar stek zwemt, ook al zijn dit vele kilometers. Of het uitmaakt weet ik niet natuurlijk, maar slecht kan het niet zijn :)
* Een 24er op het voer.
Inmiddels zit ik op een van me nieuwe stekken. Het is hier heerlijk rustig, maar je kan als je pech hebt snachts wel van je voetstuk worden gereden door een dronken tor, maar dat risico hebben we ingecalculeerd. (Ik weet niet hoe maar het klinkt interessant).
Snachts gaat het flink regenen en door de harde wind ben ik genoodzaakt de inmiddels 10 jaar oude shelter extra te verankeren. Het is een shelter van een goedkoop B merk, maar gaat gegarandeerd net zo lang mee als een duurder merk.
* De storm overleeft in een B-merk shelter.
De volgende ochtend heeft de shelter het prima gehouden en kan hij zo zeiknat de auto in. Drogen is er niet bij aangezien hij over 3 dagen weer uitgeklapt gaat worden. 3 dagen kan een natte tent prima overleven, echt geen enkel probleem. Ik laat me tent of plu alleen drogen als ik hem meer als 2 weken niet gebruik, dus als het bv winter word en er wat minder word gevist.
Ik moet toegeven dat een natte tent na een week in een warme bestelbus redelijk naar champignons ruikt, maar dat is na 10 minuten verdwenen.
Hans is helemaal een rauwe beer, die laat zijn spullen zowiezo nooit drogen, Als ik vraag waarom hij dit niet doet krijg ik een mompelend antwoord in de trend van...... ''ik zet de zak wel op een kiertje'' of ''dan koop ik toch gewoon een nieuwe''..... En aangezien Hans jaren in de tent handel heeft gezeten ben ik wel de laatste die daar tegenin gaat.
* Mooie schub van het open water systeem.
De volgende sessie probeer ik weer op deze plek. Helaas kan ik nog geen andere plek bevoeren en bevissen i.v.m. een verplichting. (normaal zeg ik verplichtingen in het visseizoen altijd af met een smoes).
Het weekend erop kan er wel 2 nachten gevist worden en dus worden er 2 stekken bevoerd en om beurt afgevist.......
Binnenkort het laatste deel.
Samen met Hans hebben we aardig wat bevliegingen gehad in de afgelopen jaren, en dan doel ik op keiharde watersystemen waar je soms zeer lang achter de feiten kunt aanlopen. Maar omdat er weinig word gevist kan je lekker je gang gaan en dat trok ons wel.
Op en van de grootste rivieren van Nederland hebben we zeer lang zitten blanken en dat was een ware uitputtingsslag.
De stek was ruim 600 meter lopen, en alles moest in een keer mee op je rug omdat het pad onbegaanbaar was voor een kar. En als het pad gaar en slecht is met kuilen en dik losliggend zand dan is 600 meter met een kg of 30 spullen bij je ineens heel erg ver.
Op de stek aangekomen storten we als drilpuddingkies in mekaar en moesten we 10 minuten bijkomen.
De stek zelf was ook behoorlijk rauw. Tot aan het water lag het helemaal vol met grote rotsblokken en scherpe stenen, dus als je beet kreeg werd het gelijk 2keer zo spannend. En je voet breken voor een brasem is aan mij niet besteed, want brasems waren de enigste vissen die op de kant kwamen.
Na een flink aantal weken kwam er gelukkig een Frankrijk sessie aan, even iets anders.
In Frankrijk werd het al gauw duidelijk dat we er eigenlijk allebei geen zin meer in hadden, de vraag was alleen wie het eerste zou zeggen dat hij de handdoek in de ring zou gooien op dit water.....
Of het kwam dat Hans een 3 weken oude sok onder mijn neus hield of dat ik werd bedwelmd toen in een flesje Autan muggenspray inhaleerde.......er werd een nieuwe missie bedacht.
In Frankrijk werd er een nieuw water besproken, een water wat we al langer in gedachten hadden.
Ook dit is weer een zeer lang open water systeem.
Eenmaal terug in Nederland gaan we gelijk een test sessie doen om het eerste gevoel met het water te krijgen. Na deze nacht zullen we opsplitsen en ieder zijn eigen stekken gaan zoeken en bevissen.
Midden in de (eerste) nacht word ik wakker van een keiharde fluiter, het begin heb ik zelfs gemist. Niet veel later ligt er een spiegel op de mat.
De volgende dag gaan we gelijk samen op pad om eens wat stekken te gaan bekijken. We vinden in totaal 6 stekken waar we voorlopig kunnen ''hit en runnen''.
De 2 buitenste stekken liggen ongeveer 15km uit mekaar, de rest daar verspreid tussenin.
We gaan de komende weken samen voeren zodat dit flink wat brandstof bespaart. De totale 'voersessie' bedaagd 60km, en dat 3 keer per week dus reken maar uit je winst. We kiezen voor hetzelfde voer omdat de vis makkelijk van stek naar stek zwemt, ook al zijn dit vele kilometers. Of het uitmaakt weet ik niet natuurlijk, maar slecht kan het niet zijn :)
Inmiddels zit ik op een van me nieuwe stekken. Het is hier heerlijk rustig, maar je kan als je pech hebt snachts wel van je voetstuk worden gereden door een dronken tor, maar dat risico hebben we ingecalculeerd. (Ik weet niet hoe maar het klinkt interessant).
Snachts gaat het flink regenen en door de harde wind ben ik genoodzaakt de inmiddels 10 jaar oude shelter extra te verankeren. Het is een shelter van een goedkoop B merk, maar gaat gegarandeerd net zo lang mee als een duurder merk.
De volgende ochtend heeft de shelter het prima gehouden en kan hij zo zeiknat de auto in. Drogen is er niet bij aangezien hij over 3 dagen weer uitgeklapt gaat worden. 3 dagen kan een natte tent prima overleven, echt geen enkel probleem. Ik laat me tent of plu alleen drogen als ik hem meer als 2 weken niet gebruik, dus als het bv winter word en er wat minder word gevist.
Ik moet toegeven dat een natte tent na een week in een warme bestelbus redelijk naar champignons ruikt, maar dat is na 10 minuten verdwenen.
Hans is helemaal een rauwe beer, die laat zijn spullen zowiezo nooit drogen, Als ik vraag waarom hij dit niet doet krijg ik een mompelend antwoord in de trend van...... ''ik zet de zak wel op een kiertje'' of ''dan koop ik toch gewoon een nieuwe''..... En aangezien Hans jaren in de tent handel heeft gezeten ben ik wel de laatste die daar tegenin gaat.
De volgende sessie probeer ik weer op deze plek. Helaas kan ik nog geen andere plek bevoeren en bevissen i.v.m. een verplichting. (normaal zeg ik verplichtingen in het visseizoen altijd af met een smoes).
Het weekend erop kan er wel 2 nachten gevist worden en dus worden er 2 stekken bevoerd en om beurt afgevist.......
Binnenkort het laatste deel.
zondag 29 juli 2012
Lac du Irritant deel 4
Ergens heb ik het gevoel dat het nog wel los kan gaan, voor zover je hier van ''losgaan'' kan spreken, en ik besluit om een vissessie in te ruilen voor een aas maak sessie.
Snel ingrediënten inslaan en een fors aantal eieren, hier kan je er geen genoeg van hebben. Eigenlijk heb ik in de vriezer nog voldoende aas liggen, maar ik ga het er niet mee redden als er ook nog een najaars- offensief komt op een ander water. Het is even een vervelend klusje maar dan heb je ook wel wat.
De voorbereidingen vergen meer tijd als het aas maken zelf en ik laat niks aan het toeval over als het even kan. Daarbij ben ik in de gelukkige positie dat Sanne altijd meehelpt en haar vrije dag opoffert, wat een geluk.
Na een avond ploeteren heb ik een flinke hoeveelheid extra voer, hiermee gaat het hopelijk lukken.
Ik woon maar in een klein huis, dus er is geen plaats voor een boilie spuit op luchtdruk, een speciekuip voor het deeg etc. Het is dus roeien met de riemen die je hebt, maar als je alles strak inplant en met een ''plan'' te werk gaat kan je ook met minder een eind komen. Voordeel is dat het na de kneedpartij ook weer snel schoon is. De stank blijft echter nog wel lang hangen :)
Sinds ik Bernard ken is het zelf aas maken weer helemaal hot en de vissen zijn dan ook gevangen op een recept dat hij heeft bedacht, eerlijk is eerlijk. Daarbij zijn de voordelen van je eigen aas maken ook nog eens groot genoeg om hiermee door te gaan.
Zo heb je altijd een uniek aas waar niemand mee vist, dit is wel zo lekker als je met bijvoorbeeld een voer offensief bezig bent. Ook kun je de prijs flink drukken en dat is wel zo fijn.
Nadelen zijn er natuurlijk ook: het kost best veel tijd en het word snel een hobby binnen een hobby.
Ondertussen zit ik weer achter de hengels bij te komen van de aas sessie als er een bezoeker langs komt.
Het is een oudere man, Spro petje op en een varifocus bril met ontspiegelde glazen. Witvisser dus.
We raken wat aan de praat en al vrij snel blijkt de man toch een wat nors type. Als hij de voerboot ziet weet ik al precies wat hij wil gaan zeggen, en daar komt vast ook een ‘’aardappel’’ in voor dus ik besluit hem eens voor te zijn......
Op een zeer serieuze en vriendelijke manier:
Ik: Nou, ik zag van de week toch zo iets bizars...
Hij: Ohw, wat dan precies?
Ik: Nou, ik rij dus langs het kanaal, zie ik daar ineens een man op een zilveren koffer zitten. Heeft hij een hengel van een meter of 11 in zijn handen, zit de hele dag naar een dobber te kijken en maar continue ballen voer erin gooien. Dat is toch geen vissen meer!
Het is moeilijk maar ik weet me gezicht zeer strak in de plooi te houden en blijf over het water kijken, niet in de lach schieten is nu de grootste missie.
De beste man weet totaal niet meer wat hij moet zeggen en amper een minuut later zit ik weer heerlijk alleen achter de hengels. Die had ik mooi tuk :)
Een paar uur later komt Hans erbij zitten, we gaan nog een nachtje extra door want er komt met regelmaat vis op de kant.
Hans heeft amper zijn hengels in liggen als er wederom een bezoeker komt. Het is een Poolse jongen en hij vist ook op karper…..ja, ik weet het, maar voordat we ook maar iets kunnen vragen zegt hij direct dat hij alles wat hij vangt direct terug zet! kijk, dit horen we graag.
Het blijkt een super aardige jongeman te zijn en al gauw word het een leuk gesprek. Het duurt zelfs vrij lang voordat hij weer naar huis gaat en hij belooft om de volgende ochtend nog even te komen kijken voordat hij zelf een ochtendsessie gaat doen aan de overkant van het water.
De volgende morgen zeer vroeg staat hij inderdaad alweer aan de tent, alleen is hij ditmaal bewapend met 3 flessen bier en een grote glimlach. Shit, dit is eigenlijk echt te vroeg voor een biertje, maar we laten ons dus mooi niet kennen.
Na het ‘’Heineken drinkontbijt’’ leent Hans hem nog even zijn kar zodat hij maar een keer hoeft te lopen in plaats van vier keer met al zijn spullen. Het was zeer duidelijk dat hij nog nooit een kar had gebruikt, want het was alsof hij net een 50er had gevangen zo blij verast was hij na dit gemak.
Word vervolgd.
Abonneren op:
Posts (Atom)